Aşk acısını unutmak
Aşk acısı çekiyorsanız yada karşılıksız bir sevdaya düşmüş iseniz kurtulmanız imkansız değildir. Sadece biraz çaba sarfetmeniz gerekir. Yapmanız gerekenlerden bazılarını aşağıda maddeler halinde bulabilirsiniz.
- Kesinlikle içinizde geri dönermi dönmezmi şeklinde bir umut bırakmamanız, kararlarınızı ona bırakmamanız ve onun düşüncesi ne olursa olsun kendi kararınızı uygulamanız gerekir.
- Artık ondan vazgeçtikten sonra ona karşı hayranlık yada nefret duyguları beslememeniz gerekir. Özellikle de bir sebepten ayrıldığınız yada sizi reddeden birine karşı nefret besleyebilirsiniz; fakat nefretiniz onu unutmanızı zorlaştıracaktır.
- Size onu hatırlatacak duygu yüklü şarkılardan kaçınmalısınız. Bu çok önemlidir. Bu şarkıları dinlemeye devam ederseniz bu yazıyı hiç okumayın daha iyi.
- Eğer mümkünse ondan ve çevresinden uzaklaşmanız yararınıza olacaktır.
- Eğer uzaklaşmak mümkün değilse, onunla konuşmayacağım veya görmemezlikten geleceğim diye kendinizi kasmanız bir işe yaramayacağı gibi, tam ters sonuçlar da alabilirsiniz. Onu görmekten ve onunla konuşmaktan kaçınmak yerine ona herhangi biriymiş gibi davranmak en mantıklı davranış olacaktır.
- Mümkünse ona olan sevginizi hiç dile getirmemeniz, özellikle üçüncü şahıslardan ve hatta kendinizden bile saklamanız yararınıza olur.
- Kendinizi yeniden aşık olmak için zorlamayın. Bana göre en çok yapılan hata budur. Birini unutmak adına kendinize yapay bir aşk elde edebilirsiniz ve durumunuzun daha da karmaşıklaşmasına neden olabilir.
- Son olarak “ben hiç bir zaman onu unutamayacağım” şeklinde sıradan insan düşüncesine kendinizi kaptırmayın. Mutlaka unutacaksınızdır. Bir çok kişi unutamam sanmış ama unutmuştur.
“Çoktan unuturdum seni çoktan
Ah bu şarkıların gözü kör olsun”
“bir rüyadır gelir geçer
her aşk bir gün hayal olur
unutulmaz denen günler
unutulur unutulur..”
lütfen bana yardımcı olun..ben 3 yıldır biriyle birlikteydim,maddi manevi herşei paylaştım onunla.ve herşey bir anda bitti..ben bir gün onun kapadım dediği tel numarasını ve her yerde kullandığını bildiğim şifresini girdim facebbooka,ve karşıma facebook sayfası çıktı bir tane.ve bana ilk tanuştığımızda adını yalan söylemişti,bu facebook sayfasıda o isimle açılmış..ve orada bir sürü bayana yazılmış mesajlar..ve ben bunu ona sorduktan sonra facebook sayfası kapanıp şifresi değişti,tesadüf dedi bana o kişi,,sizce tesadüfmü bunlar..lütfn söyleyin,kafam karışık..çok…
okadar çok acı çekiyorum ki çok sevsemde onu mutluluk dilemeyeceğim . mutluluk dilemek ona büyük ödül olur bizim çektiklerimizin daha beterini çeksinler . yanındaki kadında aradı mutluluğu bulamasın sen beni aldattınya dilerim evlenceğin o şahıs seni her allahın günü aldatır. batırır herşeyini kaybedersin bütün dostlarını – arkadaşlarını-aileni düş düşki bende düştüğünü göreyim. :(:(:(
banada yardım edin!

aşığım ona hem deliler gibi.bana bnle tanışırken swglm yok demişti çünkü bana karşı duyguları olmuş onun da,kızdan ayrılmak istemiş ama kız kendsnden ayrlırsa intihar edeceğini söylemiş kız da onu yapablecek kıvamda bana geldi ve diyo ki bekle beni ayrılacağım bi şekilde napacağımı şaşırdım canım yanıyo kalbim çok acıyo ne yapablrim bana bu konuda yardımcı olur musunuz…?
Ben onun yedi ay önce tanidim bir ay ciktik ayrıldık yaklaşık beş altı aydır onu bekliyorm onu çok seviyorm defalarca kapisina gittim her defasinda ben yanına gidince bana sevgilisiymis gibi davranıyor ama yanından ayrilinca herşey bitiyor ama ben ümitleniyorum o hep yok diyo ne yapacagimi bilmiyorm kafayı yıyecem unutamıyorm lütfen bana yardım edecek biri yok mu
önceden hep acı cektiğimde yeni birini tanıyayım istedim ama o tanıdıgımdan sonra gücümün yok oldugunu dört dörtlük bir insan gelsede inanamıcagımı sevemicegimi biliyorum aşk ve sevgiyiistedğimden beri başımdan dert eksik olmadı nedir bu ya bakıyorum herkes ya elin kızı yada elin oğlu için tükenmiş ya onlar biz burda cekerkekn onlar offf hemd ne offf ben onan kötü birşey yapmadım ama her sözümümüyanlış anlayaıp kötü gördü ben cok kötüyüm üzülüyorum birbirimize dua edelim baska zamandan baska care yok ben içimdeki su acı gitsin sevme kelimesini duymak istemiyorum cok yorgun düştüm
kimi icer kimi aglar kimi beddua eder bu ask acisini dindirmek icin ama ne mumkundurki bu icinde yanan atesi sondurmek gece cokunce baslar hersey uku girmez gozune insanin uyusan ne olucakki kotu kotu kabuslar gorur insan sabh kan ter icinde uyanir saah mutsuz hewesiz baslar gune gun boyu arada dalip gider dusunur eli telefonda ararmi msj atarmi die bekler arada cildirir unutucam der ama bi saat bile surmez kendini inandiramaz bi turlu gittine artik yaninda olmucana her gunu boe gecer nereye kadar surer bu aci bilinmezki ona hapsetmis kendini omur bu dinmez gib bu aci omrunu ona adamis gibi sonu yok bunun sanki
21 mart 2009 tarihiydi. ilk kez aşık olduğumda 18’ime henüz girmiştim. Ayrıldıktan sonra anladım bu acının ne olduğunu. Çok kötü bi durum. Aslında aşk acısı değil bu bana göre. Aşkın acısı olmaz. Bu terkedilmenin verdiği bi acı. Herneyse ilişkimiz 2 ay kadar sürdü. 6-7 ay neredeyse hiç azalmadı bu his. Herşeye isteksizleşmeye başladım. İştahsızdım, uyuyamıyordum, halsizdim, enerjim yoktu sanki ve geçmeyeceğini düşünüyordum. hiç unutamayacağımı sanıyordum. Çoğu geceler ağlıyordum. Hergün rüyama giriyordu uyanıyordum ve ağlamaya başlıyordum. Sürekli dalgındım dikkatimi veremiyordum hiçbirşeye. Yolda gördüğüm bazı insanları ona benzetiyordum. Gözlerim hep ona benzeyen insanlar arıyordu sokaklarda. Kötü olduğumu biliyordum ama elimden birşey gelmiyordu. Kayboluyordum günden güne…Arkadaşlarımın “Unut onu” demesi bile acı veriyordu. Söyledikleri sözlerin hiçbiri teselli etmiyordu. Çünkü onu unutmak istemiyordum. Ama unutmalıydım başka çarem yoktu. Arkadaşlarımla vakit geçirmekten keyif alamıyordum artık, hatta çoğu zaman onları dinlemiyordum bile aklımda hep o vardı çünkü. Kendi kendime yargıladığım birçok sorum vardı ve bu soruların birleştiği tek bir soru vardı aslında. “Neden???”. Bu sorunun cevabını bulabilmek için anıları kafamda canlandırıyordum… En ufak bir ayrıntıyı bile atlamadan… Defalarca… Fakat hep yanıtsızdı bu soru. Artık bişeyler yapmanın zamanı gelmişti. Kurtulmalıydım bu durumdan. Böyle yaşayamazdım. Mutlu olmak istedim bi an. Bundan kurtulmak için kafamı dağıtmalıydım ama nasıl? Kendime uğraşlar buluyordum artık ve işe yarıyordu sanki. Az bi zamanda olsa onu unutuyordum ve birden tekrar aklıma geliyordu. yine o acı… Saatlerce gitar çalmaya başlamıştım. Besteler yapıyordum. Ona besteler yazıyordum ve çocuklaşmıştım iyice. bi çocuk gibi hayal kuruyordum. “Birgün o bana dönecekti ve ben de ona yaptığım bestelerden birini ona çalacaktım. Müzik onu etkileyecekti ve ağlayacaktı. Ben de gözyaşlarını silecektim ve sonra şöyle diyecektim “Üzülme artık hepsi geride kaldı” Derken günler geceleri geceler de sabahları kovaladı. Alışmıştım bu acı ile yaşamaya. Birşeyler eksik gibi geliyordu sürekli. Bi süre sonra umudumu tamamen yitirmiştim. Artık dönmeyeceğine şüphem yoktu. Bazen nedendir bilmem çok küçük bi umut kaplardı içimi ve 1 saate kalmaz yok olup giderdi. 1 yıl kadar zaman sonra yavaş yavaş dinmeye başlamıştı bu acı. Artık az da olsa mutlu olabiliyordum, gülebiliyordum. Aklıma o geldiği zaman içimde ufacık bi burukluktan başka bi his yoktu. Derken üniversite hayatım başlamıştı artık. Arkadaşlarla takılmacalar, eğlenceler, gezmeler.. Aradan 3 yıl geçmişti artık ve bu süre zarfında kimse ile beraber olmak istemedim. Korkuyordum çünkü. Ya yine o acıyı hissetmek zorunda kalırsam?? Bu sefer mahvolurdum… Taa ki ona çok benzeyen biri ile tanışana kadar sürdü bu isteksizlik. Bu ona çok benziyordu. Yüz hatları, saçları, bakışları, gülüşü, boyu, kilosu, hemen hemen ses tonu.. Sanki oydu. Beden yine aynı beden fakat ruhu değişmişti, düşünceleri fikirleri değişmişti. Psikolojisi dışında herşeyi mükemmeldi. Geçmişte yaşadığı birçok olay psikolojisini çok fazla bozmuştu. Normal bi insan değildi o. Bu kız ile beraber olmalıydım. Çünkü onunla mutlu olacağımdan emindim. Farklıydı…Beni güldürebiliyordu. Konuşkandı da… Onun yanında zaman çok hızlı geçiyordu ve mutluydum. Çok deli doluydu. Onu çok fazla tanıma ihtiyacı hissetmemiştim. Onun içi de dışı da birdi sanki. Lafı ağzındaydı. sevgili olmuştuk artık… Fakat birkaç gün sonra tartışmaya başlamıştık? Bi sorun vardı. Hergün tartışıyorduk sonra tekrar normale dönüyorduk. Bu onun psikolojisinden kaynaklanıyordu. Psikolojisini düzeltmek için elimden geleni yapmıştım ama nafileydi. 30 kez kavga etmişizdir ve mutsuzdum yine… İçim içimi yiyordu. Bir türlü uyuşamıyorduk. Defalarca ayrılmayı düşündüm, ayrılmaya çalıştım fakat yapamadım çünkü seviyordum. En sonunda çok büyük bi kavga patlak verdi ve ayrılmaya karar verdik… Ona dönmeyeceğime emindim sanki ve “Nasıl olsa o döner bana biz hep kavga ederiz sonra barışırız” hesapları yapıyordum kafamdan. 2 gün geçmişti ve beni hala aramamıştı. Kendimi kötü hissetmeye başlamıştım. Sonunda dayanamadım ve benim konuşmam gerektiğini düşündüm. Zaten bir erkek olarak benim yapmam gerekirdi bunu. Konuştum fakat olumsuzdu. Bana şöyle demişti “Seni seviyorum fakat anlaşamıyoruz. Mutsuzum” ve yine o acı… Bu sefer ki çok daha şiddetliydi… Kesin olarak öleceğimi düşündüm o an. Acıdan ölmesem bile acının verdiği etki ile hastalanıp öleceğime emindim. Çünkü çok fazla şiddetliydi… Yine hiçbirşey zevk vermiyordu. “İlkinde 3 yıl unutamadım, bu sefer 10 yıl sürer oğlum, iyisimi sen git bi mezar satın al içine gir… Nasıl olsa acıdan öleceksin” diye espri yapıyodum kendi kendime sonra aptalca bi tebessüm.. Çok acı çekiyordum ama sonra inanamayacağım bişey olmuştu. Bu acı aksine çok kısa sürdü…2,5 ay çok şiddetliydi yaklaşık 4 ay sonra düzene girmeye başlamıştım. Sanırım ilk yaşadığım acı güçlendirmişti beni.Artık o kadar zayıf değildim. Şuan ayrılalı yaklaşık 6 ay oluyor. Pek bişey hissetmiyorum. Ufacık bi burukluk hariç. 2-3 güne bir aklıma geliyor belki haftada 1 kere ve 10 saniye bi burukluktan ötesi yok… Uzun lafın kısası öldürmeyen acı güçlendirir ve acı çekiyorsanız umut en kötü düşmanınızdır. Beklemeyin %99 dönmeyecektir.
Evet merhabalar ben cüneyt yasim 19. Sizinle bu yaşta cektigim sıkıntıyı paylasmak istiyorum. Bir kiza üç yilimi verdim onun icin yapmadigim sey kalmadi. Baslarken bütün arkadaslarimizi sildik suan ayrilali 6 ay oluyor ve küstügümüz insanlarla tek tek barismaya basladi. Şimdi asil olay ise abi dedigim insanla cikmasi. Bizden 10 yas büyük biriyle cikiyor ve ciktigi temiz bir insan degil. Gercekten o abi dedigim insani cok seviyordum elinde büyüdüm hatta. Ama benim elini tuttugum kizda gozunun olucagini anlayamamistim. Kizda da kahpelik var abi dedigim insanda da. İste biraz parayi buldu simardi. Ama Yaradan öyle buyuk ki duyumlar aliyorum isleri sıkıntılıymıs. Ve yine o abi dedigim insanin ciktigi takildigi insan sadece bir kiz degil. Birkackiz. Askindan ölüyorum bitiyorum hikaye anlayacaginiz. Bir daha sevmekmi? Kesinlikle hayir. Ayrilma sebebimde kiz arkadaslarimi cekememesi. Kizlarda oyle iyilerki.. Bende dayanamadim ayrildim. Kimsenin gunahini alamam cocuk oyuncagi degil ve ciktigim insanin istegine gore yurumez her zaman. Allah carsisina pazar versin dicek bir kelimem yok. Ya nasilmis arkadaslar ? Ne cektigimi bir ben bir Allah biliyor:)) salak gibi uc yil koru kolla karakollarda sabahla defalarca (hala daha imza atmaya gidiyorum) ne icin elin kizi icin..
bence aşk acısı çekenler hap alıp uyusun.. uykuda acı çekmıcegımıze göre.. onu unutana kadar dewam etmıcek bu tabıkıde .. ama ılk gunlerde daha daa zor oluyor bılırım.. we alıswerıse cıkmak ayrıca ıs ortamına gırmek yenı dostluklar edınmek en ıyı tercıh olabılır .
Onu unutmak istiyorm sadece
Buraya uzun uzun anlatmak icimi dokmek istiyorum ama sozlerde anlamsiz bu saatten sonra hem sevdigim icin goremedigim detaylarin burada paylasirsam belki yuzumu vuruluncacanim dahacok aciyacak… Ben oyle birine denk geldimki tanimam etmem buldu beni senelerce tam 7 yil tabi ayriliklar da varbunun icinde. Hata yapior yalan gozyaslariyla kendine bagliyor ya anlatamiyorum oylebir agliyorki benimde zaafimi biliyor bu boyle dune kadar devam etti. Kendi hatalarini aileme anlatmistim anlatmamin nedeni psikiatri servisinde yattim 1 ay yasadiklarimdan dolayi o psikoloji ile anlatim ve ailemin gozunden dusecem die evlenmek istedimi onlara soyleyemedim. Oda ben sensiz yasayamam senden baskasini dusununce midem bulanior falan diyince kendi cabamla evlenmek icin zaman istedim. Ben her sekilde raziyim kulun kolen oluyum diyen kiz dun gece aradi dediki beni isteyen var aileni gonderip isteteceksen istet yoksa ben evlenecem. Dondum kaldim titredim sinirden sonra cevap verd
Eee sen boyle diyordun simdi neoldu dedim. Aklim basima geldi dedi. Bende bunca yanlisini affettim unutmaya calistim ben sen leyla ben mecnunuz biliodum ondan bu kadar uzadi dedim. Sana evlenecek koca lazimmis bilemedim dedim. Allah kararindan pisman etmesin dedim kapattim ama icim yanior ulserim azdi bugun bi pogoca ile duruorm dunden beri midem bulanior sevinmem gerekirken ben buna neden bu kadar takildim bendebilmiorm… Seven insan bekler seven insan sevdinden baskasini dusunmez ama biizim iliskimiz hep boyleydi zaten asil benim hatali mustehak bana…..
bende 2 sene bi birliktelik yaşadım zordu herşey uzak sehırlerde okuyoduk ustelık ama katlandık herseyı yapmaya calıstım onun ıcın ama hep bi eksıklık hısssettım unv. gıdınce 2. sene degıstı yada ben öyle sandım ama eskısı gıbı degıldı hıc bısey hıssedıyordm ya anlatamam ama onca yaptıgım seylerı anlatılmaz da zaten sonra ben ayrılalım madem böyle olmucak dedım bılıyodum oda bılıyodu ayrılmayı ıstemedıgımı ama sonra olmaz sensız yapamam dıyen ınsan ertesı gun bırakıp gıttı 5 ay oldu tam bugun . ınanın cok zor bısey hayatınızı adadıgınız ınsanın sızı bırakıp gıtmesı o kadar derın bı bosluga yol acıyor kı anlatamam bunu göz yaslarım sel oldu aktı geceler zehır oldu bekledım hep bi umut hep bı umutla bekledım belkı döner dıye ama kendımı kandırdım benı bırkaıp gıden oydu ben yıne aylar sonra senı sevyrm dedım msj attım dayanamadım ama uzgunum dedı .. ölmek sadece bana yarasa dusunmezdım bı dakıka aılem olmasa arkamda .. bılmyrm sıze ogutler verıp yardım da edebılırım ama kelın kendı merhemı kendıne yaramıyor kı ? cok ılıskı yasadım neler gördum gecırdım ama 2 sene sabah aksam onca emek onca cıle ve güzel seylerı daha önce hıc yasamadım
yalan atmadık ıkımızde sadakatsızlık yapmadık ayrı sehırlerde hep bırbırımızın ıcın atan bı yurek ama nıye onca seyı bırakıp gıder ınsan gurur ınat neereye kadar . aman ben sımdı söylenıyorum ama emınım o mutludur
Insamlardan nefret ediyorum cok acimasizlar en bastada kendimden
yasanırmı bu acıyla be…
bi sevgilim vardı deniz di adı herseyimdi o.cigerim nefesim.. gitti.. bakıyorum dinliyorum kalbim atiyor hala..ama koca bi delik orası,sökmüşte gitmiş,yok aslında yerınde.keşke gerçekten söküpte gitseydi.cok sevmiştim be köpekler gibi,anlamadı işte,çekti gitti,oysaki sözlerimiz,yeminlerimiz vardı,ama olmadı.bunu yuzune demek isterdim be denzm,keşke çekip vuraydın da öyle gideydin be…
Patronuma sıkıntımdan bahsettim bugün detaya girmeden: “Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum, dün otobüsle eve giderken kendimi tutamayıp ağladım, iç çekip duruyorum, karnımda bir düğüm var.” diye. Bir dua önerdi: “İçindeki sıkıntıyı Rabbine ortak koşma” mealinde bir dua. Bir an için hafifledim, evet, ilk sıraya Yaratanı koyarsamm gerisi teferruat olur. Ama nerde bende bu kemal!
Sonra şöyle dedi patronum, gel seni de götüreyim, hava alırsın. İş icabı karşıya geçtik. Görüştüğümüz kişinin yanında da yaşlı ama dinç, sakallı biri vardı. Kendisi şeyh imiş. Duayı, zikri ağzından düşürmeyen biri. Yolda patronumun aklına beni ona okutmak gelmiş. Tercümandan rica ettiler “tamam” dedi. İş konusu bitince tercüman herkesin dışarı çıkmasını istedi. Üçümüz kaldık. Derdimi sordu. “İçimde bir sıkıntı var” dedim. “Yemek yiyemiyorum. İç geçirip duruyorum. Bir de aklımda biri var” dedim utanarak. Annemin adını sordu. Söyledim. Gömleğimden içime baktı. Atletimi gördü, çıkarmamı istedi:) “Atletin burada kalıcak, üzerinde çalışacak” dedi tercüman. “İnşallah annem farketmez dedim, derdimi anlatmak zorunda kalmak istemem.” (Makineden 7 yerine 6 atlet çıkınca kesin soracak. Zaten dün-akşam durgunluğumu farkedip sorguya çekmişti. “Bir şey yok” deyince de “yemin et bir şey olmadığına” dedi. Yalan yere yemin etmediğimi bildiğinden üsteledikçe üsteledi. “Bir şey yok” deyip durdum, konuyu değiştirmeye çalıştım, ama yemin etmedim. Tabi ki anladı bir şey olduğunu. “Tamam anlatma, içine at da verem ol” dedi. Güldüm, “veremin mikrobu var, bulaşması lazım” deyip şakaya vurdum. Konuyu değiştirdim.)
Neyse.. Çıkardım ve verdim atletimi hoca efendiye. Çok mütevazi birisi, atletimle sırtımın, göğsümün terini sildi. Eliyle tarif ederek, besmele çekip atleti sıkıca düğümlememi istedi benden. Dediğini yaptım. Sonra da alıp onu dolaba koydu. Sanki atletimi alarak içimdeki sıkıntıyı da soyup alacağına dair bana inanç verecek bedensel, somut bir durum meydana getiriyordu. Bu küçük numara, bu sembolizm çok hoşuma gitti doğrusu. “İki güne bir şeyin kalmayacak. Merak etme” dediler.
Kızın adını sordu sonra. “K..” dedim. Kağıda yazdırdı. Sonra bana “onunla evlenmek mi istiyorsun” dedi. “Hayır” dedim, “görüştüğü biri varmış zaten. Ben içimdeki sıkıntıdan kurtulmak, unutmak istiyorum” dedim. Bunun üzerine onun ismini karaladı. Ve bana, hatırladıkça tebessüm etmeme yol açan şu öğüdü verdi: “Düşünme! Düşünme! Düşünme!”
Gelgelelim benim derdim de tam olarak buydu zaten. Durmadan onu düşünüyorum. Hayalimde onunla konuşuyorum. Herkesten daha güzel görünüyor gözüme. Kusurlarıyla, herşeyiyle hoş geliyor bana.
Derdim, düşünmeden duramamak, çaresi ise düşünmemek:) Düşünmeyi bırakırsam kilo da alacağımı söyleyerek öğüdünü tekrarladı: “Düşünme! Birkaç güne kadar bir şeyin kalmayacak inşallah!” “İnşallah” dedim ama ihtimal vermiyordum. Aslında kendime hakim olup dediğini yapabilsem söylediği doğruydu, düşünmezsem bir şeyim kalmazdı. Ama nasıl? Kendimde o gücü bulamıyordum ki! Ortada benim yaptığım bir şey yoktu, başıma gelen, beni tutsak eden bir şey vardı. İpler benim elimde değildi. İçimdeki o duygudaydı kontrol. Sanırım hoca efendinin amacı, içimde bulunduğum durumda bir değişim yaratmaktı. Düğüm atmak, okuyup üflemek vs. önemli değildi. Kendimde düşüncelerimi seçme gücünü bulabilmem, hayatımın kontrolünü tekrar elime alabilmem için beni ve tüm benliğimi kaplayan o duyguyu biraz silkelemişti galiba.
“Düşünme!” diye bir kaç kez tekrarladı ve seans sona erdi.
Sonrasında neler hissettiğime gelince.. Karnımdaki düğümün çözüldüğünü hissettim ilk önce. Hemen sonraysa yaşadığım bu hoş olaydan ötürü neşelenmiştim. Kendime gelmiştim tekrar. Bu hislerle işyerine dönerken kendimi birden hayalimde bu macerayı ona anlatırken buldum:) “Sağol” diyordum, “sayende bugün hoş bir gün geçirdim, ve bir de atletimden oldum:)” Ama bunları hayal ederekn önceden olduğu gibi acı çekmiyordum. Sanki şöyle diyordum: “Müjde! Senden kurtuldum. Artık tekrar kendimdeyim!”
Nihayet işyerine döndük. Bir süre sonra telefonu aldım ve onu aradım: -“N’aber K..? Biz yokken arayan soran oldu mu?” -“İyilik senden n’aber, yok olmadı” dedi. -“Tamam. Sağol” dedim. Sağol’u vurgulu bir şekilde söylemekten ötesini yapamadım. Gerisini getiremedim: “Sayende bugün… diye devam edecektim, edemedim.
Ve aynı acı, hafif şiddette de olsa, tekrar gelip oturdu içime. Sorunumun ne olduğu konusunda kafamı iyice karıştırdı. Aşık olup da kavuşamadığım (daha önce de yazdığım gibi, kendisi başka biriyle birlikte) için mi, yoksa uğruna savaşamadığım için mi acı çekiyorum? Karşılıksız aşkın acısı mı, zayıflığın utancı mı bu çektiğim? Ahlakımdan ötürü ilişkilerine saygı duyup da kenara mı çekiliyorum, yoksa böyleymiş gibi yapıp kendimi mi kandırıyorum?
Daha önce de yaşamıştım bunları. İki kez. İlki üniversite 4. sınıftaydı. İkincisi ise üç sene sonra. Ama ikisi de çok sık görmediğim kişilerdi. Kaç ayda düzeldim hatırlamıyorum. Ama en az iki üç ay sürmüştü. Tekrar karşılaştık mı? Evet. İçim acıdı mı? Pek değil. Günlük sıkıntılardan biri gibi bir burukluk, tatsız bir anının hatırlanması gibi bir şeydi sadece.
Ama bu sefer işim biraz daha zor gibi, çünkü hergün görüyor, iş icabı konuşuyorum. Ve kendisini diğerlerini tanıdığımdan çok daha fazla tanıyorum.
Şimdi bu yazının linkini göndererek bunları ona okutmak niyetindeyim. Bana yardımcı olacak şeyler yapmasını, söylemesini umuyorum. Tabi ki beni işimden etmesini, sevdiğine dövdürmesini, vs kasdetmiyorum:) Onu rahatsız edecek hiçbir şey yapmadım, yapmam da. Düzgün bir ilân-ı aşk bile edemedim. Evlilik planları yapan biriyle ilgilenecek bir şerefsiz de değilim. Sadece unutmak istiyorum.
Allah yardımcım olsun!
yaşım 32 19 sene önce kız arkadaşım vardı fazla sürmedi ama ona aşık olmuştum bazı sonra okulu bıraktım derken onlar taşınmış numarasını flan buldum görüştük bu zamana kadar ara ara o beni aradı ben onu aradım bişekilde görüştük şimdide görüşüyoruz evliyim 2tane çocugum var o da evli vce ben ona halaaaa aşıgım ama o bana deger veriyo ama arkadaşça ne yapacagım bilemiyorum unutmakk istesemde olmuyor unutsaydım kaç sene önce unuturdum ama olmuyor ne yapmamlazım anlayamadım yürek acısı hiç bişeye beenzemiyor insanı için için eritiyor sonunu çok merak ediyorum bide ayrı şehirlerdeyiz
bosluga dusuyorum sanki bi ucurumdan asa dusuyorum basim donuyor midem bulaniyor unutamiyorum cikmiyo aklimdan hersey seni anlatiyor derdime care bulamiyorum googleye bile ask acisi yaziyorumki belki burda caresi olur ama olmuor hc bise teselli etmiyor hic bisey dindirmiyor bu aciyi bir gun i kosede yikilmis bi adam gordunde git bak benim o senin yitigin benim senin mahfetin benim yiktin gittin mahfettin buun hayallerimi gencligimi herseyimi
Ya ayrıldktan sonra untmak cok zor qelıyo… Onsuz olamam yapamam yaşayamm diyosun. Nefes alamıyosun daralıyosun hiç bişeyden tat alamıyosun….. Ama aşk acısı zamanla unutulyo beee
Bi şeyi çok istersin ama olmaz ya delirirsn benim olsun diye ama o senin için ulasilmazdır. Işte o da benim için öyleydi. Uzaktan bakıyordum nelerden vazgecmistim onun için. Unutmam lazımdı. Başkası olursa kolay olur diye düşünmüştüm okuldan hoşlandığım bi çocuk vardı oda benden hoşlanıyormuş. Çıkmaya başladık aşk değildi aramızdaki sevgiydı. Beraber vakit geçirmek eğlenceli oluyordu güleblyodum yanında en azından onu hatırlanıyordm git gide. Günler böyle geçiyordu. Az kalmıştı onu unutmama ama diğer taraftanda çıktığım çocuğa aşık olabilirdm bu korkutyodu beni. Sonra o ulaşılmaz sandığım çocuğun beni sevdiğini öğrendim. Hoşlandığım çocuktan ayrılıp ona dönmüştüm çünkü ona hala köpekler gibi aşıktım. Başlarda çok güzeldi her şey kavga etmezdik hani derler ya cicim ayları diye. Öyleydi işte uzun bi cicim ayları. 6 ay olmuştu ve ona güveniyodum aldatmazdı en az benim onu sevdiğim kadar oda beni seviyodu. Yazın memleketine gitti ve bütün hayatım değişti. Onu seven bi akrabasıyla arasında bişeyler geçmiş. Ben bunları bilmiyorum tabi. Gözüm gibi sevdiğim çocuk beni aldatmış. Döndüler memleketten yine her şey çok güzel gidiyo çünkü haberim yok bundan. Bi 4 ay daha geçti ve bi gün itiraf etmeye karar vermiş gece buluştuk her şeyi anlattı neler yaptıklarını. Yada bilmediğim daha çok şey var emin değilm. Anlattığında nasıl üzüldüm boğazım düğümlendı aylardır çıktığım çocuk beni aldatmışti. Ayrılmalımiydm? Yapamazdım ki. Onsuz neler yaptığımi görmüştüm olmuyodu. Peki bu olanlardan sonra devam edebilirmydım? Affedermydm onu? Ona her baktığımda ya aklıma gelirse hem nasıl kabullenebilirim ki bunu. Ayrılamadım inadına sarildim ona çünkü aşıktım. Aşk her şeyi affeder mi? Zamanla aramız düzeldi derken birden değişti bambşka birisi oldu kendisinin yaptıklarını görmezden gelip beni suçlamaya başladı. Ben alttan alıp haklı olduğum halde hep özür dileyip evine kadar bile gittim. Kız olduğum halde. Bu günlerdir böyle devam ediyo her kavgada çekip gidecekmis gibi duruyo iyiyken çok iyiyiz ama en ufak şeyden kavga çıkıyo atmıyo aramıyo yazmasam aylarca yazmaz. Ama sevdiğini söylüyo nasıl sevmek bu ? Ben onsuz bir dakika bile geçiremezken. Şimdi yine kavga ettik haksız yere üstüme geliyo. Aşk bataklık gibiymis. Eğer girersen bu bataklığa üstün başın batmadan çıkamazsin
Onu her şeye rağmen cook seviyorum
hepimiz aynı dert insanı yakan yaşadıklarından sonra meğersem hersey yalanmış dedirten pişmanlıklar o insanın bir kere de silerken uyurken uyanırken belki uykuda bile onu hissetmemiz zorlaştırıyor herseyi ben sevgiye cok önme veren insanım ama hep başıma ne geldiyse ailem dahil seviyorum dediklerimden cektim aşk hep allah dua edip onu unutturacak biri cıksın diyordum o kişi unuturken hayatın beni yeni bir acıya hazırladıgını tekrar terkedilince anlıyorum artık ellerimi açıp biri cıksın demiyorum ünkü biliyorumki yine gelen beni dsğitıp kalbimi dağlayıp gidecek yine ben olacagım yarıda gözü yaşlı kalacak olan istemiyorum ne sevgi kelimesini nede aşk kelimesini duymak çünkü bugun hayattan kopmamın tek sebebi sevmek ti taş yürekli olsaydım eminimki kazanacsktım çünkü ne yazıkki insanlar iyilikten anlamıyor ben artık kendimi bile sevmiyorum
ewt tas yurekli olsaydik keske hic biseyi umursamayip takmasaydik keske hic sewmeseydik bu kadar zaman sonra geli istemiyorum artik deyip cekip gitmkmi kenbdini dusunmek hep onun yaptigi sense hep onu dusunursun nasil mutlu edebilirim ne yapsam mutlu olur ama ne yapsan yaranamassin hep kendini istekleri on plandadir sen hep geridesin bi kosede atilmis gibisin swgi istersin saygi istersin ama hic bisey yok sewiyor gibiydi ama o kada cabaladim sonunda gitti birakti beni simdi heseyi daha iyi anladim sewmiyomus demek bi hewesmisim gozunde hic biseye degmezmis meger ama tas yurekli wurdum duymaz olsaydim belkide ben kazanirdim sonunda yapamadim ama incitemedim asla kiramadim asla ihanet etmedim nefsime yenik dusmedim sonunda ne kazandim ASK ACISINI kazadigim bu insani n karsisina kendi gibi biri olmali tas yurekliye tas yurekli iyiye iyi oda nerde hayalinde
Biri yazmış umut en kötü düşmandır diye bence çok doğru onu hergün geleceğini düşünmek insana katlanamaz bir acı veriyor keşke sevseydi belkide seviyodur ama ben bunu öğrenemiyorum
allahın dünyadaki cehennemidir aşk acısı
eğer sevgili kuluysan dünyadaki cenneti
düşünsene sen başka ne istiyebilirsin ki daha çok sevdiğne kavuşmaktan …
aşk öyle birşey ki bazen ağır gelir bazense mutluluk dolar için en kötüsü çok sevdiğin kişiden yuara almak sen onun için herşeyi yaparken onun senin için hiçbişi yapmamasıdır seni sıradan biiri olarak görmesidir ben kendime kalpsiz diyorum çünkü benm sevdiğim bi klpsiz ona verdiğim büyük aşkı ona olan hislerimi anlamayacak kaddar kör ve kalpsiz şimdi boşanıyoruz oysa ne mutlu evlenmiştik hiç ayrılmam demi,ştim ama ne fayda yaptı yapacağını bitmez denen bi aşk yokmuş bunu görfdüm ve bende kalpsiz olmaya karar verdim bu kelimeleri yazarken bile unuttum dediğim kalpsizim aklımda yen, birini sevene kadarda ki bu imkansız geliyo bu böyle kalacak herkese aşksız acısız günler
Derdinize çareyi zamanda değil,namazda arayın.Allah derdiniz ne olursa olsun yardım eder
bazen gelecek diye bekliyorum. umut işte umarım bir gün beklemekten sıkılırım bıktım artık millet gülüp eğlenirken biz niye ağlıyoruz. sanırım dünyanın adaleti bize böyle
ben bir,n, sevdim ama o beni sevmedi o başkasına aşıktı ben 14 yaşındayım çok aşık oldum ama o beni sevmedi ben ona çıkma teklifi ettim ama o kabul etmedi bende ağladım şimdi görrsem yine kalbim küt küt atıyo ne yapsam unutamıyorum SÖYLEYİN ARKADAŞLAR SEVİYİMMMİ UNUTUYUMMMU BİLEMİYORUM
benimde canımdı onu babamlara söyledim evlenecektik ama telefonda babam ona yasemini tanıyomusun deyincehayır tanımıyorum dedi.veeeee o iğrenç son aradan 2 hafta geçti önce telefonu kapalıydı snra kartı kullanım dışı oldu en sonunda da bugün NİŞANLANDIĞINI DUYDUM… ÇOK ZOR 3 YILLIK Bİ AŞKI UNUTMAK ÇOK ZORRR
bende birini çokkkk seviyorum onu unutmaya çalışıyorum beni reddetti
hepiniz son derece haklısınız; degol mıdır ınsanı b hale getıren insanın içinde ki umutları: sen onu seversın o sana bi gülücük gösterır al içine umudu sona cek acısını günlerce, haftalarca, aylarca belki yıllarca…nı kardesimiz yazmıs namaz kılmak dye bakınız o cok dogru biz ayrıldık tam bn 2 ay hep namaz kılıp dua ettim Allah 2 ay sona yardımını gösterdi şimdi sevgiliyz ya da bn öle sanıyorum yanyanayken iki birbirine aşık insan ama iş eve gelip tele msja gelince yabancı bir buz daği, anlarsınız nasıl can yakıcı, ondan gelecek en güzel şen SENİ SEVIYORUM olmaz suan beniim içim; içten bana HEP YANINDA OLMAK İSTİYORUM demek olur… arkadaslar kimse ask acısından kurtulamaz sadece kurtuldum sanar bırakın kurtulmaya calişmayı gidin elinizden gelen herseyı yapın kazanın takrar insan kaç kere asık olacak, seven insan arkasını dönmez ask imkansızı sever….
bizim ağladığımız kadar belki kimse ağlamadı yarı yolda bırakılıp gitmenn acısını bi tek yaşayan bilir bi tek yüreği gerçekten sızlayanlar , hele o gecelrn verdiği acıyı bitek yaşayan bilir unutmayın arkadaşlar ”mazlumun ahı hedefini bulan ok gibidir” bi gün bizde bu yaşadıklarımızn mutluluğunu görücez kimsenn yanına yaptığı kalmıcak akıttılan gözyaşlarınn bi gün hesabı çıkıcak o yürek sızısnn verdiği çaresizliği bi gün o yapanlarda çekicek yaşannları allah görüyo ona sığının..
yasemin allah kolaylık versin suan cok yanıyordur canın ama inan pişman olan o olacak 3 yıli cok arayacak ama sen onu unutmus olacaksın bende artık umud kalmadı birini unutmak için baskası olmasını istemiyor belki benim çok uzun sürecek acım ama yapacak brşey yok hayırısı
Merhaba arkadaslar bende bu sitenin takipçisiym . sizin yazılarınızı okudum benmkininde burda olmasını uygun gördümve yazdım . şmdi öncelikle ben öncedn kendimden 2 yaş büyük birine aşık olmustum . başlarda çok masum bir aşktı. sonradan bu aşk dahada çoğalmaya başladı . sanırım en basta hoslarıyordm . nese ben en başlarda bu çocuğnda benden hoslandığnı sanarak sevniyodum ee haliylede daha yakın olyodum . halbuki o beni tanımıyodu bilee. birgn arkdasmın aracılığla ona itiraf ettm onu sevdiğimi .ama tabki o beni sevmyodu . arkaadasm srdğnda o km demiş ve bu beni en çok etkileyen sey oldu . ben onu bu kdar çok severken nasıl o beni tanımaz . oturdm akşama kadar ağladm gözlerim şişti tabiki . snradan bu çocuk sürekli bni tehdit ediyodu . ben bu bni tehdit ettikçe dahada üzülüp ağlıyodum . hergn okula şiş gözlerle gdiyodm . 2 kilo vermiştm. ben ona hergn daha çok bağlanıyodum . ama onun umrunda bile değildim . arkdasm ona söz verdirmişti bundan kmsenin haberi olmasın dye . şerefsiz söznde durmadı ve tm okula bnu söyledi. o sne adm çıkmıştı okulda . beni her gören anlıyodu . zman azalmıstı . mezun olcaktı . ben onsuz ne yaparım dye aylarcca düşündm . snra yaz tatilinde bununla bayağı konusmustuk arkads olaark . bu beni çok mutlu ediyordu ama ynede onun umrunda değildim. nese okullar açıldı . ben okula hep onun hatırları canlanıyodu gözümde . aklıma geldikçe gzlerim doluyodu . ağlıydm . onu hiç unutamycağmı sanıyordm . kendimi odalara kapatyodum . sürekli kulağmda kulaklık hç bişey umrumda değildi. 2. döneme kadar bu böyle devam etti . snra dershaneye yazıldım ilk hafta yne onu sevydm . snra arkamda oturan bna karsı yakın davranan bir çocuk gördm . biraz olsun ondan hoşlanmaya başlamıstım . ben onu hiç unutamycm snarken allah karsma dha iyi yürekli birini çıkarmıstı . artık ondan hoslanıyodm yavas yavas onuda unutuyodm . en snunda onu tamamen unuttum çnkü dershanedeki çocukla çok yakındık . untuum onu . hç unutamycm snarken snki etrafta ondan başka kmse olmadığını düşünürken untuum onu . bence bu sitedeki tüm aşk acısı çekenler bu yaşadıkalrını unutup kendilerine yeni br hayat çizmeli . kendinizi bosuna yıpratmaya değmez . o seni unutuysa sen onu neden dşünüp kendini içten içe ölesin ki ? . bence bunun hiçbir anlamı yok . inşallah herkeste benim gbi unutur dyorum . yazıyı okuyanlarada teşekkr edyrm
4 yıllık bi ilişkim bitti 3 kez affettm 3 kez yarı yolda bıraktı yüreğim cayır cayır yanuyo ama yapacak bişeym yok allaha braktım umut verip yarı yolda kalmak kadr zor bişe yok ne olur ark birbirimize dua edelim ne olur eden bulsun..
evet 3 yıllık bir ilişki bugün sona erdi neden bitti neden gitti diye sormuyorum artık kendime vazgeçiyorum evet ister sevmemiş desinler ister nankör hiç biri umrum da değil artık giden benden gittik den sonra ne önemi var ki düşüncelerin sözlerin arkasına bile bakmadan gitti sadece ağzımdan kendine iyi bak kelimeleri çıktı evet gidenlerin arkasından hep denir kendine iyi bak sen yoksan yaşamanın da anlamı yok ki kendime iyi baksam sen o p..çç kollarında iken ben nasıl olur da kendime iyi bakarım !!! gittin işte yine isyan yine şişeler var elimde çekeriz damardan biter bu gece de güle güle sevdiğim mutlu olma ellerde güle güle…
ben çok yanlış bir şey yaptım 2 yıl önce…birini sevdimmmm,o da beni sevdi ama gerçek sevgimiydi bilmiyorumm….kendisi evliydii.sanki bekarmış gibi görüşmeyi çok istedi benle…bende bu kadar ilgiye karşılıksız kalamadım..ilişkimiz başladıııı…çok güzeldi ama hayatında bir tek ben yoktumm..eşi,başka sevgilileriii…ben ne yaptım bilmiyordumm..bunları gördüğüm halde ona bağlanmıştım…ayrılamıyordummm…ama sonunda ayrıldıkkk..eşi güya farkına varmışşş ama ben buna inanmıyorumm.benden ayrılmak için yaptıği bir oyunnnn..ve bu oyun galip geldiii….beni bıraktı hiç bir şey demedenn.. ve ben hayatımda şuan başka biri olmasına rağmen hala onu unutamadımm…onu seviyorumm..ne yapıcam bilemiyorummmm….
onu unutmak istemiyorumm. çünkü çok seviyorum ne kadar dnediysem başkasıyla yapmayıı yapamıyrumm çok ama çok seviyorum çünki hayatımda sadece bi kişiyi sevdim 1 hafta çıktık o bir hafta o kadar güzeldi ki anlatamam ama malesef benimkiside karşılıksız aşkmışş beyefendi başkasını seviyomuş onu unutmak için benle çıkmışş yani açıksacı kullanıldımm…
üzülmüyorum eminmim geri döncekk şuan 7 ay oldu beklliyorumm halada beklicemm belkii glir seni çok seviyorum mehmett ne olur geri dön…
Bende aşk acısı nedir bilmezdim.. Ta ki onu görene kadar. İlk başta herşey çok güzeldi. O her zaman yanımdaydı, birlikte güzel vakit geçirirdik. Hayatta yaşayabileceğim en güzel şeyi yaşıyordum. Bana karşı yakınlığını sevgi zannetmiştim oysaki.. meğerse arkadaşlıktan öteye gitmemişim onun gözünde. Ona hiç söyleyemedim sevdiğimi. Sonra bir gün cesaretimi toplayıp konuştum ama iş işten geçmişti. Onun bir sevgilisi vardı artık. Rüyalarıma girdi 1 seneden uzun bir süre. Hayatımı kararttı verdiği umutlarla. Şimdi nasılmıyım ? hayattan zevk alamıyorum artık. En çok değer verdiğim kişi elimden kaydı gitti. Onu bir daha hiç göremedim. Geriye kalan sadece geçmişteki anılardı… * * Siz siz olun karşınızdakinin hislerini tam olarak bilmeden sakın ona bağlanmayın. Hayatınızdaki göreceğiniz en kötü şeylerden birini yaşarsınız…
Bir genc tanidim…
Bir genç tanıdım
Esmer, uzun
kara kaş, kara gözlü
Ömrüm derdim
Canımdan çok severdim
Bir genç tanıdım
Hayaller kurduran
Hikayeler anlatan
Beni kendine bağlayan
Acı versede kendini sevdiren
Bir genç tanıdım
Biz olmaktan vazgeçmeyeceğini söyleyip
Ardına bakmadan giden
Bırakmam diip
Sırtımdan vuran
Vaatler verip
Sevdiğin unutan
Aşığım diip
İhanet eden
Bir genç tanıdım
Yürek yakan
Göz yaşartan
Acı veren
Kalbi kanatan…
İşte böyle bi genç tanıdım
Bana yakınken uzaklaşan
Sevdiğim iken yabancı olan
beni artık tanımayan
Kim olduğumu unutan
İşte böyle bir genç tanıdım
İsmini bile hatırlayamadığım
Esmer_Melek </
“Aşkı bana anlatır mısın” dedim
“Seni sana mı anlatayım” diye sordu
“Benmi??” dedim
“Aşk sensin” dedi
“Anlat” dedim
Başladı dünyadaki herşeyi saymaya
Tüm duyguları tek tek saydi
Canlı yada cansız herşeyi saydı
“Ne bu şimdi” dedim
“Sen ve aşk” dedi
ve ekledi “baktığım her yerde sen
duyduğum her sesde sen,
kuslarin sesinde sen,
gökyüzündeki yıldız sen,
İzlediğim filmde sen,
duyduğum her şarkıda sen..
Kısacası hayatımdaki herşey sen olmuşsun
Ben bile sen olmuşum aşkım”
Ona bir kez daha aşık oldum!!!
Esmer_Melek
evet hersey sona erdi.. mutsuz son oldu tabii ama onume bakicam .. bu yazilar cok mantikli ve guzel sozler..
insanlara güvenim kalmadı . çünkü bana seni deli gibi seviyorum herşeyimsin diye adam bana anam kız bulmuş onla evlencem deyip defolup gitti aylar önce yazıklar olsun banada sende evlen başkasıla dedi gelde sev başkasını …
içimdeki feryadı susturamadım
söylemediğim onca söz, içime hapsettıgım onca haykırış
artık taşıyamıyorum ne kendimi,ne bendeki senı
ağırlık çöküyor ustume eziliyorum,
ne zaman biter bu sessizlik,ne zaman içimdeki çığlıklar kaybolur?
beklemekle geçermı
bırakırmı gözlerımi gözlerin..
son bir nefes daha haykırmadan önce
haykırsam kinim geçermi rüzgarlara
unutulurmu yeniden başlanılınır mı hayata
gözlerımden bir kaç damlaya daha veda
sonra kalbimi söküp atsam , sana kıyamaki gözbebeğim
ne sana ne seni seven bana
aslında aşk acıtsada senı sevınce güzel geiyor işte
acını bile tatlı kıldım hayatımda
bekliyorum elbet ki biliyorum
gün gelicek seni sevdiğimi haykıracagım
dağlara taşlara kuşlara…
aldığımız nefes bir, atan kalbimiz bir olacak ,
işte o zaman söyleyeceğim sana
ben birtek seni severek yaşlandım
küçük adam…
arkadaşlar merhaba, benimde yüregim çok yanıyor,tam 4 yıl oldu ayrılalıve hala unutamadım,çok sevdiyseniz asla unutulmuyor,hep derdiki asla senden vazgeçmem,seni asla unutamam,ama yalanmış hepsi en çok ona üzülüyorum,nasıl yaşanır bu acıyla bilemiyorum,bir zamanlar içimde yaşama sevgisi varken,hayat doluyken bügün ben bitmiş tükenmiş hissediyorum kendimi,ve yaşama arzum hiç kalmadı,bilemiyorum yaa rabbim kimseye yaşatmasın çok acı bir durum,allah hepimizin yardımcısı olsun.
benim hikayem biraz uzun
ama 4 ay ve 2 gün haricinden tüm zamani yanliz gecirdigim bir ask hikayesi
ve ner daim aci cektigim bir hikaye
kücüklükten baslayan bir hikaye
o zamanlar henüz askin ne oldugunu bilmiyordum
ama hep onu düsünüyor onunla ilgili hayaller kuruyordum
megersem bilmeden onu icimde birlikte büyütmüsüm
ben büyüdükce o da kalbimde birlikte büyümüs
neyse iste cok sey oldu
sirdasim bildigim kiz asik oldugum erkekle sevgili oldu
sonra ondan vaz gecmem icin onun ve benim hakkimda iftiralar etti
öyle böyle zaman gecerken
bir gün sevdigim kisi gelip beni sevdigini söyledi ve biz sevgili olduk
ama cok ilgisizdi
telefonlarima ve mesajlarima cvp vermiyordu
kendini cevresini hep benden uzak tutuyordu
her daim aci cekiyordum
onunla sevgili ikende degilkende
4 ay ve 2 gün sonra ablam istedi diye sevdigim bana “Mutluluklar” diledi
tek bir mesaj ile sadece “ileriki hayatinda Mutluluklar”
sonra ne konustu ne cvp vedi
hic birsey bi yabanci misali
kendini bende buldugunu söyleyen kisi yabancilasmisti bana
bana benden yakin olan kisi uzaklasmisti beden
simdi duyduklarim ise daha cok canimi yakiyor
meger benimle buirlikte iken baska sevgilileride varmis
ve benden ayrildiktan sonra o sevgilisi hala var
07.09.2011 ayrildik
ve o hala diger sevgilisi ile birlikte
kim bilir onunla rahat olmak icin ayrilmistir belkide benden
onu unutmayi cok denedim
her yola basvurdum
allahim al bu cani diyemezdim aileme beni sevenlere bu aciyi veremezdim
ama kaza gecirip hafizami kaybetmeyi cok istedim
hani derler ya “o mutlu olsun yeter”
ben böyle diyemiyorum iste mutlu olmasin cünkü onun mutluluguna dayanamam
oda yilda bir defa da olsa cektigim aciyi ceksin
ve tek dilegim var beni anlasin
aci ceksin ve ben aklina geleyim
onun yüzünden benimde ayni acilari cektigimi hatirlasin
ve tek dilegim aci ceksin beni anlasin
ben gecelerce uyumadim
her gece aglayarak uykuya daldim
bazi geceler ise uyuyamiyordum bile
beni anlasin ne olursun aci ceksin gözyasi döksün ve beni anlasin/hatirlasin
gerçekenn kimseye değmiyo arkadaşalar bnde neler yaptım kuzenimi karşıma aldım.. bna neler diodu hepsi koca bi yalan askere gitti yine beklerm dedim ama değmicek onda bekldğmde..bugün birkez daha anldm hayırllısı neyse o olsun hepimiz unuturz inş biter bu acılar..
cok özlüyorum onu. benden uzak bir sehirde ve yalnizca sanal iletisim kurabiliyordum son zamanlarda. iki gün önce bitti. tüm gün onu düsünüyorum, bazen okadar kötü oluyorum ki, midem bulaniyor, kusmak istercesine. birdaha dönermi bilmiyorum. iki kez mail yazdim ona ama hala cevap vermedi. gururumu da yok saydim onun icin. yalvardim adeta.
lütfen dönsün. onsuz bir hayat imkansiz gibi. aklimda sadece o var. hicbirsey keyif vermiyor. ne müzik dinliye biliyorum ne film izliye biliyorum. hayattan koptum tamamiyle. onsuz yasamak dahi gelmiyor icimden. siz söyleyin ne yapmaliyim. icimde umut var gelecegine dair. cünkü ilk ayrilisimiz degil bu. sizce gercekten bitip bitmedigini anlamanin bir yolu varmidir. : (