Asperger Sendromu belirtileri
Tıbbi olarak otistik spektrum bozukları arasında gösterilen Asperger sendromu, sosyal iletişimde ciddi anlamda zorluklar yaşanmasına neden olan ve hastayı büyük oranda kısıtlayan bir rahatsızlıktır. Diğer otistik spektrum bozukları incelendiğinde Asperger sendromu farklı kılan özellik, hastanın gerek bilişsel gerekse de dil kullanımında genel bir gecikme olmamasıdır. Her ne kadar hastalık ilgili genel tanımlamalardan bahsedilse de, bazı hastalarda farklı olarak motor sakatlık ve atipik dil kullanımı da görülmektedir.
Avusturyalı bir çocuk hekimi olan Hans Asperger, bu otistik spektrum bozukluğunu 1944 yılında başarılı bir şekilde tanımlamayı başarmış ve sonraki dönemde de hastalık Asperger Sendromu olarak anılmıştır. Yaşıtlarıyla empati kurmakta zorluk çeken, fiziksel anlamda normal ötesi olarak tanımlanabilecek derece sakar olan ve sözel dışı iletişim becerileri gelişmemiş olan çocuklar üzerinde araştırma yapan Hans Asperger’in anısına bu rahatsızlık 1990’larda Asperger Sendromu olarak isimlendirilmiştir.
Asperer Sendromu belirtileri tek ve basın bir bulgu yerine, hastada birçok farklı unsurun bir araya gelmesiyle oluşur. Sosyal iletişimde ve etkileşimde bozukluklar, sınırlı derecede ilgi ve daha birçok klinik bulgunun Asperger Sendromu belirtileri arasında olduğu söylenebilir. Küçük bir meseleye dahi aşırı derecede ilgi duyma, tek taraflı konuşma, sınırlı düzeyde tonlama ve motor sakarlık da Asperger Sendromu görülen hastalarda yaygın olarak gözlemlenen bulgulardır.
Asperger Sendromu’nda görülen en önemli fonksiyon bozukluğunun empati göstermedeki eksiklik olduğu söylenebilir. Sosyal etkileşimin en temel konularında dahi büyük zorluk çeken Asperger Sendromu hastaları, arkadaşlık kurmak için de yeterli beceriyi gösteremez. Otizmin aksine Asperger Sendromu’nda bireyler içlerine kapanık bir şekilde yaşamaz ve başarısızca da olsa diğer insanlarla etkileşim içine girmeye çalışır. Örnek olarak; Asperger Sendromu hastaları favori konuları hakkında sabit bir bakış açısına sahip olarak oldukça uzun bir konuşma yapabilir ancak karşısındaki insanın sıkıldığını ya da ortadan ayrılmak istediğini anlayamaz.
Asperger Sendromu klinik tanı konulması için kesinlikle uzman hekim olunması gereken ve konu hakkında derin bir bilgi gerektiren bir rahatsızlıktır. Bu nedenle muhakkak konu ile ilgili uzman bir hekime başvurulması ve hekim kontrolünde gerekli incelemelerin yapılması sağlanmalıdır. Asperger Sendromu hastalarının yakın çevresindeki kişilere de çok büyük bir görev düştüğünden, hekime danışarak hastaya nasıl davranması gerektiği konusunda bilgi alması gerekir.
