İskandinav ülkeler

Kuzey Avrupa’daki coğrafi bir bölgeyi tanımlamak için kullanılan İskandinavya tabiri; Danimarka, Norveç ve İsveç ülkelerinin genel adı olarak kullanılmaktadır. Danimarka, Norveç ve İsveç İskandinav ülkeler olarak tanımlanırken İzlanda, Finlandiya, Grönland ve Aland da Kuzey Ülkeleri olarak adlandırılır. Fince dışında genel olarak tüm İskandinav ülkelerin konuştuğu dil birbirine benzemektedir. Diller arasındaki benzerlik nedeniyle Norveç, İsveç ve Danimarka’da konuşulan dillere genel olarak “İskandinav Dilleri” denmektedir. Ayrıca İzlandaca dili de tıpkı Danca, İsveççe ve Norveççe gibi İskandinav dil ailesine dahildir. İskandinav ülkeleri dünya çapında ekonomik sistemleri ve hukuk sistemleri ile öne çıkmaktadır.

İskandinav ülkeleri arasında yer alan Norveç her ne kadar dünya geneline ihraç edecek petrol yataklarına sahip olmasa da, günümüzde dünyanın en büyük petrol ihracatçısı ülkelerinden biridir. Balıkçılık ve petrol ihracatı dışında birçok ekonomik değeri olan ürünü üretici ülkelerden satın alan Norveç, satın aldığı tüm bu ürünleri dünya geneline büyük bir ekonomik başarı ile pazarlamaktadır. Norveç gerek ekonomik politikaları gerekse de İngilizlere karşı olan katı tutumu nedeniyle Avrupa Birliği’ne katılmayı reddeden nadir ülkelerden biri olarak da ön plana çıkmıştır. Bir diğer İskandinav ülkesi olan Danimarka 1973 yılından beri Avrupa Birliği üyesidir. İsveç ve Finlandiya 1995 yılına kadar “tarafsızlık politikası” uygulayarak Norveç gibi AB üyeliğine başvurmamış olsa da, bu yıldan itibaren bu politikadan vazgeçerek AB üyesi olmuşlardır.

İskandinav ülkelerinin gerek sosyal gerekse de ekonomik açıdan birlik halinde hareket etmelerinin altında yatan neden, bu coğrafyanın yüzlerce yıldır ortak bir kültürü paylaşmasıdır. Orta Çağ’ın öncesinde dönemlerde günümüzde Norveç, İsveç, İzlanda, Rusya’nın Batı bölümü ve Danimarka olan coğrafya insanları Eski Norse Mitolojisi’nde yer alan dinsel öğelere inanmıştır. 12. yüzyılda günümüz Finlandiya’sının İsveç Krallığı ile birlikte gelişim göstermesi de, günümüzdeki İskandinav birliğinin gelişmesini etkilemiştir. Bu dönemde Finlandiya, İsveç ve Norveç genelinde “Sami” yaşam biçimi benimsendiğinden, bu ülkelerin tamamı ortak sosyokültürel gelişim göstermiştir.

Kültüründe, dininde, dilinde ve sosyal yaşam biçiminde bu kadar benzer ve hatta tıpa tıp benzer öğeler bulunan ülkelerin birbirinden ayrılarak ayrı ülkeler olmasının en büyük nedeni ise, 10. yüzyıldan itibaren İskandinavya coğrafyasında hakim olan Hıristiyanlık akımıdır. Hıristiyanlığı benimseyen İskandinav halkının genel halk arasında farklılaşması, bazı temel görüş ayrılıklarına neden olarak toplumun parçalanmasına sebep olmuştur. Takip eden dönemde Danimarka, İsveç ve Norveç aralarında “Kalmar Birliği” denen bir anlaşma imzalayarak ekonomik ve dış politikada ortak tutumlar benimsemiştir.

Rahnansaika